* deze weeknog een verhaal erbij van Angela en mijn moeder*

Vrijdagochtend rond de klok van twee vertrokken wij, Angela en ik, richting Schiphol waar we rond vijf uur zouden vertrekken naar Turkije, naar Karin en Ali.

Alles ging keurig op tijd en na een goede vlucht landden we rond 10 uur op vliegveld Antalya, daarna nog zeker 2 uur rijden naar Mahmutlar. We wisten niet precies waar we moesten zijn en belde Karin op, je moet tussen een klok en een benzinepomp uitstappen, ja lachen als je niet bekend bent en de chauffeur je niet verstaat. Dus werden we gedumpt op de boulevard van Mahmutlar, volgens Angela moesten we rechtuit op de levendigheid af, toen Karin gebeld en wij wachten op een bankje bij de sinaasappelbomen langs de weg. Na zo'n kwartier , ja hoor daar kwamen ze aangelopen drie dikke kussen ook van Ali en ik maar onthouden ze geven er hier altijd twee of een veelvoud daarvan. Het weerzien was gelijk leuk. Na zo'n 10 minuten naar hun appartement te hebben gewandeld konden we even uitrusten van deze toch wel vermoeiende dag. Deze dag niet veel meer gedaan alleen nog wat boodschappen en koffertjes uitgepakt en even bij komen. Nou best een leuk appartement ondanks het koeienbankstel waarin ik niet kon zitten, want daar moet je op hangen of met je benen erop zitten. Maar de stoel zat wel lekker. Zo lekker dat je er ook gwoon in kon slapen, wat ik ook aan t doen was. Boek lezen of filmpje kijken, mijn oogluiken zakken rond 22.00/22.30 uur. 's Avonds bijtijds naar ons bedje, heerlijk geslapen die eerste nacht, toen voelden we die veren niet, maar die nachten erna....... pffff.

Zaterdags na eerst lekker uitgeslapen te hebben zijn we naar de bazaar gegaan, waar we de familie van Ali hebben ontmoet, die zouden eerst 's middags komen bij nader inzien toch weer niet. Ja hier is afspraak geen afspraak en tijd geen tijd, je moet er even aan wennen, maar alles went. Heerlijk wat een groenten en wat een fruit. Alles mocht je proeven zeker als je stond te twijfelen. Het kost overigens allemaal geen drol, alles gaat per kilo en kost ongeveer 1 turkse lire. Dat is iets minder dan € 0,50. Die aardbeien lekkerrrrr mmmmmmm zo zoet hé. En die olijven, volgens mij heb ik die week we een kilo op. Daarna nog met de hele familie naar een soort van Makro geweest en hebben we wat ander vlees ingeslagen dan alleen maar kip. Het was heerlijk weer en heb vrijdags mijn jas uitgedaan en niet meer aangedaan voordat ik thuis was in Schiedam.

Zondags met de enge buurvrouw naar de bazaar geweest in Tosmur, werden we bij haar uitgenodigd op de koffie, die we nu nog moeten krijgen, want zij vond het veel belangrijker dat Ali haar gordijnen even zou ophangen wat overigens niet is gelukt. We kregen wel mooie sieraden van haar, wij d'r een tasje gegeven met paaseitjes, dropjes en stroopwafels. Die hadden we meegenomen, voor als we ergens uitgenodigd werden. We moesten opschieten want we gingen toch naar de Bazaar, hup met z'n allen in zo'n Dolmusbusje. Die stopt overal waar mensen erin willen en maar erbij stampen busje vol of niet iedereen gaat mee. Nou die buurvrouw die mocht Angela wel, volgens mij dacht ze dat wij lesby's waren, maar Angela vond haar zo eng, ze had van die heel enge ogen. Mij vond ze geloof ik niet zo aardig, nou dat treft dat vond ik haar ook niet en ja dat kan je nu eenmaal van mijn gezicht aflezen. Maar weer thuis gekomen zijn Angela en ik nog heerlijk naar 't strand geweest, eigenlijk om er lekker langs te lopen, maar ik zakte weg tot aan mijn enkels en zag een stukje verder strandbedjes staan. Daar zijn we heerlijk op gaan liggen, ja met broek en t-shirt nog aan, alles opgestroopt en lekker genieten. Bedjes hoefden we niet te betalen, omdat we een kop koffie en thee namen. Vijf uur HAPPY HOUR, dit deden we elke dag. Lekker glaasje wijn en wat olijven, zonnepitten of wat chippies. Heerlijk. Daarna ging ik meestal koken en Angela hielp me dan met snijden enz. Na gegeten te hebben, deden Karin en Ali dan de afwas en zetten ze de vaat weg in de afdroogmachine, hahah het afdruiprek, Karin vertelde me dat ze hier geen theedoeken kennen. Nou wel zo hygiënisch en makkelijk. 's Avonds was ik uitgeteld en als ik dan lekker in mijn boek zat te lezen viel ik gewoon met boek en al in slaap.

Verder zijn we in die week heerlijk met zijn vieren naar de Hamman geweest , nou dat is op zich een hele ervaring. Ik was de enige gelukkige die door een man gescrubt en gewassen, afgedroogd en gemasseerd werd. Ook wel raar hoor, maar ja, je doet je ogen gewoon dicht en dan ben je er niet, toch? Karin en Angela mochten dit niet, want die hadden een man en Ali mocht niet door een vrouw. Elke middag als we thuis waren gingen we nog even naar onze bedjes op 't strand

alleen nu met badpak aan. Zijn naar een aquapark geweest, jammer deze was alleen nog niet open, maar daar tussen een schitterend mooie natuur gelopen. Hebben daar ergens, heerlijk gegeten en een bijzonder ervaring op de wc meegemaakt. Je moest gewoon boven een gat plassen, maar het zag er allemaal keurig uit en ze hadden op elke wc een tv-tje ingebouwd.

Ook nog naar Alanya geweest, een grote stad, heel druk maar reuze gezellig. Op het kasteel boven op de berg geweest. Doodeng om daar naar boven te rijden, al die haarspeldbochten, de een nog schuiner dan de ander. Gelukkig goed aangekomen boven en kon je over heel Alanya kijken en naar t strand, wat op een enorme hoogte was. Maar wat een schitterend uitzicht. Naar beneden hebben we een heel stuk gelopen, langs allemaal oude huisjes en vrouwtjes die daar hun handnijverheid aan ons probeerde te verkopen. Natuurlijk heb ik dat gedaan, een portemonnee voor Sandy gekocht.

Eenmaal weer beneden in de stad Alanya, langs de haven iets gedronken. Angela nog bij een of ander winkeltje 2 trainingspakken gekocht voor haar kleinkinderen. Veel te duur, volgens Ali. Daarna weer op huis aan, want Ali zijn ouders en zus en nichtje en neefje zouden komen. We vierden die avond Ali zijn verjaardag. We hadden alles versierd met ballonnen en een gare slinger van de action. Schitterend vonden ze t, hoewel ook wel raar, want dit doe je toch alleen maar bij kinderen. Maar ja, Karin is en blijft een kind in die dingen.

Dus 's avonds beter kennis gemaakt met Ali zijn familie. Reuze aardige mensen, moeder is een echte Turkse, hoofddoekje, spencertje en lange rok aan. Lachte heel lief, maar had er eigenlijk weinig contact mee. Zag wel dat ze stapel op Ali was en Ali weer op haar. Ali zijn vader en zus probeerde wel contact te maken, hij sprak een iet wat Duits en anders vertaalde Ali het weer naar Karin in het engels en Karin weer naar mij in het Nederlands. Grote hilariteit soms, maar met handen en voeten kom je ook een heel end. Was overigens een heel gezellige avond en zag dat Karin best goed opgenomen werd in hun familie, Ali zijn zus had haar wat Turkse woordjes geleerd en die vroeg ze keer op keer weer, zodat je de kans niet kreeg om ze te vergeten. Zijn nichtje en neefje keken een beetje vreemd naar ons,zo van jeetje die mensen praten raar......., maar ook hadden we hun hart snel gestolen en kregen we kusjes en kwamen ze al snel bij me zitten.

De laatste zaterdag zijn Angela en ik weer naar de Hamman geweest, dat was zo lekker en zijn we 's middags weer naar de bazaar geweest, nu onze Turkse Lire uitgegeven aan van alles en nog wat.

T-shirts voor de Ron en Marvin, een dansbuikpakje en een adidas jack voor Sandy. Jack's voor de kleinkinderen van Angela. Wilde zelf graag nog een leuke tas, ja en je raad het al..... een grote voor heeeeel weinig geld. Maar afdingen is niet mijn sterkste kant. Gelukkig was Ali erbij en kregen we alles nog goedkoper.

's Avonds kwam Ali zijn vader eten en heb ik een soort van ovenschotel gemaakt, alleen ik kook veel flauwer dan de Turken, dus er werd heel wat zout bijgedaan.

De andere dag, zouden wij naar Ali zijn ouders gaan, tenminste dat hadden Angela en ik begrepen. Schijnt dus niet zo geweest te zijn volgens Ali, maar zou zijn vader naar ons toekomen om te koken. Oke alles is mogelijk, was ook onze slogun, 'everything is posibillity in Turky'.

Dat was ook zo, hij heeft heerlijk vis klaar gemaakt. Gelukkig na een opmerking van Karin wel de koppen eraf gehaald. Het was, Balk, nog nooit van gehoord wel een hoop graat, die hij voor mij graatvrij maakte. Ali een heel lekkere salade gemaakt , echt we hebben heel de week zo lekker gegeten een beetje Turks op een Hollandse wijze klaargemaakt.

Ali is een vreselijk aardige knul, die probeert om Hollands te praten en naar de betekenis van de woorden vraagt. Karin en Ali zijn zo te zien een leuk stelletje samen en zijn echt gek op elkaar. Alleen Karin, kan nog weleens fel reageren naar Ali toe, dus moesten we hem soms even in bescherming nemen, ja de Turkse cultuur is nou eenmaal anders, wel zeer respectvol .

We hebben een heerlijke 10 dagen gehad, met veel lol, mooi weer en plezier. Leuk om 't leven daar zo mee te maken. Zondagavond bijtijds naar bed, want we moesten alweer 3.45 uur ons bedje uit, waarna we om 4.45 opgehaald werden met een taxi. We dachten afscheid te nemen voor het appartement van Ali en Karin , maar de taxichauffeur een vriend van Ali, zou hun weer terug brengen. Dus Karin in pyamabroek, haar in de war en op haar Hallo Kitty pantoffels, Ali zijn slaaptenue aan en mee. Het afscheid viel gelukkig mee, dikke knuffels een paar tranen en weer op weg naar Holland. Helaas heeft Angela geen afscheid kunnen nemen van de buurvrouw en van Ari en Annie( 2 kakkerlakken), die zij elke nacht bij het naar het toilet gaan zag. Ik heb ze gelukkig niet gezien.

We kunnen terug zien op een geweldige vakantie.

Karin en Ali bedankt namens Angela en Anja