Net zoals verleden keer, vroeg Karin nu ook Ma en Ron willen jullie ook een verslag maken?Jullie beleven het toch op een andere manier dan ik, dus vandaar onze verhalen.

Vrijdag 21 september 2012 vertrokken wij pas laat, rond half vijf van Schiphol en kwamen rond half tien aan in Gazispaza een vliegveld nog geen half uurtje rijden van Karin en Ali hun appartement. Daar aangekomen stonden ze al te wachten op ons en het was een leuk weerzien met Ali en natuurlijk mijn dochter en zus. Met de taxi naar hun huisje gereden en na te hebben gepraat en wat te hebben gedronken zijn we ons mandje maar eens op gaan zoeken. Jeetje, als ik daar nog aan terug denk, krijgen we nog pijn in onze benen, rug en kont. De veren stonden er in, maar na een paar nachten hebben we maar een dekbed erover gelegd toen ging het eningszins.

Zaterdag, ja natuurlijk, na van het uitzicht genoten te hebben, zijn we naar de bazaar gegaan met zijn vieren, want Ali was deze dag vrij. Ron die keek zijn ogen uit en wilde van alles kopen .We hebben elk kraampje gehad tot groot verdriet van Ali, nou zei Karin 'normaal doet hij dat niet hoor, maar omdat Ma het leuk vind doet hij het' , wat een respect hé hahaha. Groenten, fruit aardappelen en nog veel meer lekkers gekocht. Daarna nog even boodschappen gedaan bij de BIM(supermarkt). Toen toch wel dorst gekregen en zijn we iets gaan drinken bij een vrouw uit Den Haag, die daar een Nederlands restaurant heeft en gelijk een tafeltje besproken om die vrijdag daarop te gaan eten, want ze heeft van die lekkere pindasaus volgens Karin. 's Avonds kwamen Ali zijn vader, moeder en zus Céren en hadden kippepootjes bij zich. Die Ceren samen met Ali, die ook rijst kookte, vol verbazing van zijn zus, want dit deed hij thuis niet maar Ali kookt lekkere rijst dus waarom niet zei Karin.Voor zijn ouders en Ali had ik het boekje meegenomen van Schiedammers die met Turken getrouwd waren. Dat was pas 14 september uitgekomen en kreeg ik van mijn vriendin Anja. Daarin staan allerlei verschillen tussen ons. Het staat zowel in het Turks als in het Nederlands geschreven en hoop dat ze t lezen, want dan zien ze waarom wij sommige dingen vreemd of anders doen en zo ook andersom. Ceren vond het wel een heel leuk boekje en zou het lezen. Ali zijn vader vond Ron maar een moeilijke naam en noemde hem op een gegeven ogenblik maar Mehmet. Ja zei ik'dan noem ik Ali wel Arie. Daar moest hij vreselijk om lachen. Even probeerde hij Ron te koppelen aan zijn dochtert Ceren, maar daar moest Ron niets van weten en liet gauw een foto van een meisje zien, dus dat was over. Was een leuke avond, maar ja doordat we elkaar niet verstaan is het een beetje moeizaam. Dus bedacht ik me de dag erna, ik moet iets doen met zijn moeder, zodat je een beetje contact krijg. Ik zei tegen Ali 'ik zou wel die gevulde wijnbladeren een keertje met je moeder willen maken', dat zou hij regelen.

Zondags na een uitgebreid ontbijt, zoals elke ochtend, van verse broodjes en simets, lekker naar het strand geweest. Lekker dichtbij. Appartement uit, straat oversteken, straatje door, grote weg over naar beneden en daar was een geweldige strandtent met bedjes en een heel vriendelijk meneertje. We hebben er zowat elke dag wel wat uurtjes vertoefd. Helaas moest Ali veel werken, zo ook deze dag. 's Avonds nog een sex on the beach gedronken en Ron een Long Island. Ali gebeld dat hij na zijn werk nog even gezellig iets kwam drinken, maar die jongen was te moe daarvoor. Toen wij thuis kwamen had hij wel heel romantisch waxinelichtjes neergezet in vorm van een hart. Lief toch, welke Nederlandse man is nou zo romantisch?

Maandag heeft Ron een mountainbike gehuurd en is, na eerst een lekke band gemaakt te hebben een eind gaan fietsen. Hij kwam hier al gauw van terug, want het was in de bergen heel erg stijl. Toch wel een paar keer gedaan die week.

Dinsdag weer naar een andere bazaar geweest , onderweg een heerlijke pide gegeten en onze ogen uit gekeken naar de bouwvallige woningen die tussen mooie woningen stonden. 's Avonds uit wezen eten bij 't restaurant aan de overkant, Ally's, Ron had daar lamskoteletjes nou het was dat hij de botjes niet op kon eten, maar het smaakte goed en we besloten om daar, voor zo weinig geld wel meerdere keren te gaan eten.

Woensdag na een dagje strand, zijn we 's avonds met zijn vieren waterpijp gaan roken. Kan je vertellen dat, dat een heel leuke ervaring was. Zo dat ik dacht, ik koop er zelf ook een. Maar ja, zoals sangria smaakt in Spanje, smaakt dat in Turkije lekker en niet als je weer thuis bent. Dus toch maar geen waterpijp gekocht.

Zoals Karin al schreef hebben we veel dingen gedaan, naar Alanya geweest, drukke stad, net als Rotterdam. Om de hitte even kwijt te zijn naar een overdekt, met airco, winkelcentrum geweest. Verder veel gegeten. gedronken en gesnoept allemaal errreeeegggg vervelend, maar zoooo lekker.

In die week zijn we ook nog bij Ali zijn vader en moeder geweest met een Dolmusbusje. Karin was hier tot op heden ook nog niet geweest. Ze wonen niet zo ver bij hun vandaan in een huisje, in het land, tussen de paprika's, bananen en ander gewas. Heel makkelijk als je groenten nodig heb of fruit noem maar op, ze verbouwen het.Het had drie kamertjes en een keuken, met twee grote vriezers, tjokvol met groenten en andere zooi. De kamer had twee banken van hout met een kleedje erover, een golfplaten dak en veel om af te stoffen was er niet. Vol trots liet ze alles zien. Die avond hebben we daar gegeten en volgens mij bij hoge uitzondering werden er borden op een campingtafeltje gezet. Maar ze kan erg lekker koken. Deze avond heeft ze mij ook gevulde wijnbladeren leren maken. Kreeg papier en pen in mijn handen en schrijven maar. Zo hadden we toch een soort van kontakt. Later op de avond, zaten Ron en de rest een video te kijken en ik maar denken, goh die bruiloft wil ik ook wel eens zien, allemaal vrolijke muziek. Dus na afloop van het maken van de wijnbladeren zei Ali zijn moeder, 'kom mee kijken', maar dan in het turks hé. Nee wat denk je, zitten ze heel vrolijk de besnijdenis van Ali te kijken toen hij 3 jaar oud was. brrrrrrrr. Te belachelijk, onsteriel zonder handschoenen op een houten tafeltje in een feestzaal. Hij janken, ja wat wil je, Ron kreeg er de koude rillingen van en voelde het volgens mij bij zichzelf. Maar ja, zo is dat daar. Karin moest nodig plassen, maar zoals zij dat kan zeggen, hield dat spontaan op. Het is gewoon een gat waarin ik moest mikken. Het was een hele ervaring, maar wel leuk om eens gezien te hebben.

O ja, we hebben ook nog een hamman gedaan en ons een aantal keren laten masseren, heerlijk. Het kost er haast niets en je knapt er lekker van op.Vrijdagsavonds bij dat Nederlandse restaurant gegeten, die vrouw die zong....niet heel geweldig, het eten viel mij en Ron ook wat tegen en zooooo Hollands. Nee geef mij maar landswijs landseer. Want Nederlanders zijn toch ook echt Nederlands hoor.

De 2e zaterdag weer naar de bazaar en werd Ron spontaan koopziek, hij heeft van onderbroek tot t-shirt gekocht en maar hopen dat hij niet werd aangehouden bij de douane op de terugweg. In die week ook nog naar de Dimcay geweest een rivier waar je heerlijk kon loungen, weer eten en drinken en lekker ontspannen. Als je het warm kreeg kon je daar met je voeten in bengelen, maar dat water was zoooo koud, dat wij dat niet hebben gedaan.Ron is in de tweede week een quat gaan huren en is er alleen op uit getrokken, de bergen in. Die kwam met geweldige verhalen en foto's thuis wat hij allemaal niet gezien had. Hij had er zo van genoten dat hij in diezelfde week er nog maar een gehuurd had. In die week was ook de temperatuur een paar graden gedaald (2 of 3) en hebben we een vreselijk mooi onweer gehad, leek net oud en nieuw, en een regen en wind. Dat kan daar dus ook. Helaas ging ons slaapkamerraam niet dicht en had ik er pas te laat erg in dat mijn bed ,mijn hoofeind onder dat raam stond...... ja je raad het al, zeikwater nat. Alles was gelukkig al weer snel droog en hebben we het raam met plakband en tape dicht geplakt en ben ik met mjn hoofd aan t voeteneind gaan liggen, had ik dat nou maar eerder gedaan die plek was nog niet zo beslapen en lag veel lekkerder. Die week zijn we veel naar 't strand geweest, meneertje wist het al, bedje niet zo vlakbij het water, water om te drinken....en ook nog iets om te eten misschien? Hij bakte spontaan patatjes voor ons en bakte tosti. Karin vond hem wel iets voor mij en zij dat ik alleen was, nou hij wilde wel met me foxtrotten 's avonds, helaas voor hem ik niet hahahah.

Ali zijn ouders zijn ook nog een keer bij ons geweest om te eten, Ali had van zijn chef vis gekregen die zijn vader zou bakken, dat kan hij overigens heerlijk. Ik had een aardappelschotel gemaakt en salade. Vooraf had ik kruidenboter gemaakt, kennen ze niet in Turkije, ze zouden er rond half zeven zijn, maar wie er kwamen geen ouders van Ali. Dus hij bellen met zijn vader, zat hij bij de kapper zijn haar in de gel te zetten, maar ze kwamen nog wel hoor. Tegen achten waren ze er, was zowat aan de tafelpoot begonnen. Hij had al gebakken vis bij hem en de vis van Ali zijn chef hebben Ali en Ron samen staan te bakken. Daarna nog een spelletje Okay gespeeld, Ali en Ron waren een partij en Ali zijn vader en Karin. Zijn moeder en ik zaten er maar zo bij, hoewel Ali zijn moeder op Ali zijn hand was en gewoon mee zat te spelen en de blokjes verraadde. Maar was wederom een leuke avond waarbij je dan toch nader, doormiddel van gebaren, tot elkaar komt.

De laatste zaterdag, mijn nageltjes een french manicure gegeven en nog naar de bazaar geweest om onze laatste lira's uit te geven. Zelf nog een leuke tas gekocht en een armband en Ron nog een pet en een overhemd. We zouden daarna nog even naar het strand gaan, maar de lucht betrok en het ging wederom stevig waaien, regenen en onweren. Tot 5x toe viel het licht uit en Karin maar lachen. Het is nu pas oktober, hoe moet dat als het december is. Helaas was onze vakantie alweer om en die van Kim, Karin haar vriendin, begon. Zij kwam in dit takkeweer aan en wij maar zeggen 'wij hebben 14 dagen mooi weer gehad hoor'. We hebben een geweldige vakantie gehad en ik vond het heel bijzonder dat ik met mijn twee kinders vakantie had. Eigenlijk drie, want Ali hoort er toch ook bij, op de valreep vroeg hij Karin hoe hij mij nou moest noemen, Anja, mam of Anne. Nou zei Karin ´vraag het haarzelf lekker. Ja, Anja wil ik ook niet hebben van mijn eigen kinderen, Anne is voor zijn moeder dus dan maar mam. Maar als hij dit zei moest hij wel lachen en vond het wel vreemd, maar alles went.

Wij zaten te wachten op de taxi, toen Kim arriveerde, zij is met ons weer meegereden naar het vliegveld Gazispasa en toen begon ook voor haar eindelijk de vakantie. Zou het leuk vinden als zij ook een verslag maakt en hier opzet.