Ali moest die dag werken dus zijn we gelukkig niet naar zijn ouders gegaan. Wel zijn we die dag erna geweest om te bbq'en. En dan niet een hamburger of saté of weet ik het wat , nee dat beest wat ze die dag ervoor afgemaakt hebben. Ik heb het heel snel gegeten en niet over na gedacht want anders had ik zeker over m'n nek gegaan

Marissa en Leon zijn langs gekomen. Ze zaten in een hotel z'n 10 minuten verder. In ieder geval 10 minuten als je de goeie bus neemt

. Er rijden hier verschillende bussen, alleen staat er niet bij de bus halte zo'n bordje waar ze allemaal geen gaan , dat staat op de bus zelf dus je moet snel kunnen lezen

Ze zijn vaak s'avonds langs gekomen en hebben we spelletjes gedaan... klink oudbollig of kinderachtig maar het was heel gezellig. We hebben ze okey leren spelen en hun hebben ons uno geleerd. Gewoon pesten alleen dan met een duurder spel kaarten

maar Ali vind het in ieder geval helemaal leuk , dus nu komen ook vaak vrienden langs om even te uno'en .

Omdat het 4 dagen feest was reden de bussen ook een stuk minder. Dus daar stonden we dan om 22.45 te wachten, en het bussie kwam maar niet zo. Het bussie kwam gewoon niet. Dus heeft ali tot 2 keer toe een vriend moeten bellen omdat Marissa en Leon anders niet meer in het hotel kwam

Ali vind karten helemaal leuk dus wilde hij gaan karten. Leon en Hilmi waren er ook wel voor te porren. Dus hun in een kart , Marissa en ik air hockeyen. Het spel kosten 2 lira en duurde wel 100 seconde en als er 1 iemand 7 punten had was het ook afgelopen. Dus na het karten hebben we dat ook nog even met z'n alle omstebeurt gedaan en daarna konden we eindelijk gaan bowlen. Ali had nog nooit gebowld en Hilmi vond er niks aan maar ging toch mee. Niet normaal ik wilde gaan bowlen , had aan het eind van het potje hooguit 33 punten en ik weet niet hoeveel hij er had maar het was een stuk meer dan mij. Daarna het 2^de potje. Hilmi wilde toch wel mee doen. Bleek dit voor hem ook de eerste keer bowlen te zijn, hij durfde gewoon niet denk ik

maar ook hij vond het helemaal leuk. Ik vind het toch raar dat ze dat nog nooit gedaan hebben want voor ons is het heel normaal om als kind al naar de bowling baan te gaan. Ook het eten bij de mac donald, voor mij heel normaal en ali zegt: kies jij maar want ik heb hier nog nooit gegeten. Nou weet ik ook niet wat hij moet eten daar want ik lust natuurlijk niet veel maar toch dat kan toch niet.

Dinsdag zouden Marissa en Leon naar de watervallen gaan maar dat ging niet door dus zijn we naar een grot geweest in alanya. Ali was ook vrij dus die ging ook mee. Wat wel fijn was want anders heb je toch geen idee waar je heen moet zeg maar. Die grot stelt niet veel voor, het is er benauwd en als je omhoog kijkt ben je bang dat zo'n punt ding naar beneden valt en dat die je in 2^e split. Het is ook niet groot dus je bent er ook zo klaar. Het is misschien leuk om er heen te gaan als je al in het centrum bent van alanya maar zeker niet om speciaal daarvoor erheen te moeten gaan.

Woensdag avond werd er opeens aangebeld. Tabitha was dinsdag aangekomen dus die kwam even gezellig langs. Na 30 minuten werd er weer aangebeld , dus ik had zoiets van wie kan dat nou zijn , stond Ali voor de deur. Hij hoeft niet meer te werken dus zijn we nu eindelijk samen. Niet dat we heel veel hebben gedaan maar het is toch fijner om samen niks te doen dan alleen

:. Wel zijn we naar het strand geweest want dat kan hier nog gewoon, het is ongeveer 24 graden overdag. S'avonds wordt het wel koud .

Maandag zijn we naar alanya gegaan om mijn visum gedoe te regelen. Ik dacht, ik wil een verlenging van mij toeristen visum dus hoef geen verblijfsvergunning. Eenmaal daar aangekomen moesten we nog van alles regelen, van alles voor een verblijfsvergunning. Volgen mij snapte die vrouw me niet. We moesten eerst naar het verdgi ofzo volgens mij is dat een soort belasting kantoor. Daar kon ik 65 lira betalen. Toen naar het internet café omdat ik aan moest kunnen tonen nog 500 euro per maand te hebben en toen konden we weer terug naar het begin. Eenmaal aan de beurt krijg je te horen dat je nog een kopie moet maken. Ten eerste kunnen ze dat ook van te voren vertellen en ten 2^de zouden ze dat ook gewoon daar kunnen doen , maar nee je moet ergens buiten opzoek naar een winkel waar je kan kopiëren , wat een drama allemaal. Het zou een stuk makkelijker kunnen . Maar wij weer terug incl. kopie, kan je weer opnieuw in de rij aansluiten om vervolgens 172 lira te mogen betalen voor een of ander boekje... deze kan ik over 20 dagen ophalen en als het goed is kan ik dan tot 5 februari blijven. We gaan het mee maken. Eigenlijk zouden we in november naar Ankara gaan maar dit gaan we nu in december doen want ik wil eerst zeker weten dat het goed komt met dat visum