voorlopig laatste blog ...
Daar zat ik dan, in de bus met mijn laptop zonder internet , maar vooral in de bus zonder Ali. Het afscheid nemen viel gelukkig wel mee , waarschijnlijk omdat we allebei weten dat het maar een paar maanden is (ik blijf positief ....). De bus rit terug was een drama , in de taxi werd ik al misselijk en dat is de rest van de bus reis niet minder geworden.
Eenmaal op het vliegveld aan gekomen moet ik inchecken en dus mijn koffer laten wegen. Een beetje spanning had ik wel want bijbetalen doe niemand graag
Ik ben even door zo'n taxfree shop gelopen , maar er liep zo'n opdringerige verkoopster achter me. Ik snap niet waarom ze denken dat dat helpt met de verkoop van hun producten maar ja zal wel aan mij liggen.
Bij de gate aangekomen is het wachten .... En corendon zou corendon niet zijn als er geen vertraging was. Verspilde tijd, ik had nog een uur bij Ali kunnen zijn denk ik dan. Maar dan heb je al die ouders die gaan lopen zeuren... tuurlijk ik het vervelend want nou moet je je kind een uur langer vermaken. Aangezien bijna alle ouder zo gaan lopen zeuren (om het netjes te houden) worden de kinderen ook chagrijnig en gaan ze lopen janken en ook lopen zeuren dat het zoooo lang duurt. Pff daar word je toch moe van. Als je dit alles niet wil hebben moet je zelf met je auto gaan ofzo.
Na 4 uur vliegen kwamen we weer in Rotterdam aan en daar stond mijn familie op me te wachten. En na 5 minuten was ik al weer helemaal gewend. We zijn even naar de Mac donald gegaan want daar was ik al 3 maanden niet geweest. Eenmaal weer thuis aangekomen mijn halve koffer overhoop gehaald en Sandy haar adidas pak gegeven (want dat is iets wat je natuurlijk moet kopen in Turkije
Inmiddels ben ik al weer een week thuis , de tijd gaat nu nog steeds snel dus die 4 maanden moet ik ook wel weer overleven. In september ga ik weer terug en dan niet voor 3 maanden. Ik ga een verblijfsvergunning aan vragen en we gaan kijken voor een eigen huis. Dus dat wordt veel sparen
Dit was voorlopig mijn laatste blog , maar misschien ga ik in september wel weer verder we zullen zien
Groetjes uit het koude Nederland
Reacties
Reacties
Fijn om je weer thuis te hebben, maar ga voor je geluk... en hoop dat t in september voor je lukt. Jij was weer zo gewend,maar voor ons was het ook net of je niet weg geweest was. Je gekwek en je was. En maar niet te praten over hoe je kamer er weer uit ziet na een week. Maar fijn om weer samen te eten, want dat was wel only the lonely.
Hoi, hoi,
Natuurlijk is het fijn om weer thuis te zijn.
Natuurlijk mis je Ali.
Natuurlijk vaar je je eigen koers.
Lieve Karin ik heb genoten van je verslagen, in september meer toch? Veel succes om je doel te bereiken.
welkom thuis en hoop dat je de volgende 5 maanden gauw door kom zonder ali en inderdaad dat word sparen
en ik heb ook genoten van je verhalen groetjes annet
Karin we hebben genoten van je reisverhalen, en we hopen als je in september weer terugga dat je weer verder ga met je verhalen.
Veel geluk en liefde voor jou en Ali.
Welkom thuis meid. Laat je maar lekker verwennen door je moedertje; da's ook wel weer ff fijn toch? Ik vond je verhalen erg leuk en hoop voor jou dat al je wensen mogen uitkomen......
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}