Kim kwam aan in de regen, geen fijn begin van je vakantie en mijn moeder en broer konden dus alvast wennen aan Nederland. Verder is het niet meer echt slecht weer geweest. Als het wel slecht was, was dat meestal s'avonds en dan was het vaak ook echt goed slecht. Het heeft 1 dag de hele dag regent, de dag waarop wij hadden besloten om naar alanya te gaan... het is dan misschien zonde om een hele zonnige dag daar door te brengen maar dit was ook een beetje overdreven.

Verder hebben we veel op het strand gelegen, niet dat ik veel bruiner ben geworden maar het gaat om het idee. Ook zijn we de laatste avonden met Hilmi weg gegaan (een vriend van Ali die ik al ken vanaf mei vorig jaar) We zijn waterpijp wezen roken, naar het kasteel gegaan waar je s'avonds een heel mooi uitzicht hebt. Wat wel grappig is , is dat er mensen staan te wachten totdat er een verliefd stelletje langskomt om rozen aan te verkopen of muziek voor kunnen maken (waar je maar natuurlijk voor moet betalen). We zijn ook een andere berg opgegaan om alanya vanaf de andere kant te zien. Erg mooi, alleen werden we gestoord door een groepje jongens die elkaar aan het afrossen waren , dus zijn we maar snel weer naar beneden gegaan.

Op de bazar hebben we en kleine waterpijp gekocht, en bij klein bedoel ik klein... Hij was 30 lira, maar voor kim 25 lira, bij naderinzien was 15 lira ook wel goed. Dus dacht Kim dan kan 10 ook wel. Dit was niet mogelijk...12 wel maar als we er 2 zouden kopen dan was 20 lira wel goed. Hij moest er dus echt gewoon vanaf. Het is nog wel een beetje uitproberen hoe dat ding nou werkt want toen we hem voor het eerst gebruikte was het nou niet echt bepaald lekker

Maandag was Kim haar laatste avond en zijn we nog uit eten geweest bij ally's. Daarna nog even naar Alanya waar Ali z'n eerst mcflurry eet (niet normaal) en Kim nog even een starbucks koffie haalt. Daar hebben we nog even gezeten en zijn toen maar weer naar huis gegaan omdat Kim al om 6 uur werd opgehaald om naar het vliegveld te gaan.

Ali was dinsdag vrij dus uitslapen zat er voor hem niet in. Toen we om 6 uur naar het hotel liepen waar Kim verbleef zat de simit meneer al te wachten op klanten... is niet normaal zo vroeg. Maar omdat we er toch liepen hebben we ze maar meteen mee genomen voor het ontbijt

Later die dag zijn we naar Ali z'n ouders gegaan waar we ook zijn blijven eten (rijst met kip want meer lust ik natuurlijk niet) Ook zijn we naar het strand gegaan en hebben Ali en ik als kleine kinderen schelpen gezocht om heel decoratief op een schaaltje neer te leggen . Nou ik heb die dingen 5 keer gewassen en nog stinken ze naar een soort zeik lucht. Geen decoratieve schelpjes voor mij in ieder geval

Ik zou z'n moeder haar haar knippen maar was mijn schaar vergeten dus zijn we zaterdag terug gegaan. Eenmaal geknipt kwam er van alles op tafel. Fruit, chips en een of ander oudbakke brood achtig iets wat je in de thee moet dopen, maar omdat ik dit niet lust werd dit in heet water gedaan , en daarna in de suiker gedoopt . Gatverdamme net zo'n koekje wat door een baby is ondergekwijlt en dat dan moet worden opgegeten door een volwassene. Ik heb het overleeft en ik leef nog , maar dat komt omdat ik , hoe onbeleefd het misschien is, het niet heb opgegeten.

Ali wilde graag een keer bij z'n ouders slapen , dus Ali dinsdag vrij wij daar maandag heen... Toen we eenmaal weg wilde gaan ging het plenzen en stormen, nou sorry maar dan ga ik natuurlijk niet in zo'n huis zitten. Dinsdag zijn we wel voor het ontbijt daar naartoe gegaan. Dit wordt heel uitgebreid gegaan. Met een salade, verschillende soorten brood en broodjes, een of ander groente gedoetje met een ei erdoorheen en zelfs patat. Heel normaal om patat bij je ontbijt te eten maar dan geen mayonaise erbij want het is wel het ontbijt he... er zijn dingen die ik hier geloof ik nooit ga begrijpen.

Later die dag zijn we naar Alanya gegaan. Ceren was er ook dus die ging ook mee. Mijn haar moest geknipt worden dus opzoek naar een kapper. Ik had er al een gezien waar ik het wel aan drufde dus ben daar maar naar binnen gestapt. Eerst ging hij met een mesje aan de slag dus ik werd een beetje bang dus heb vriendelijk gevraag wat hij van plan was en ik denk dat hij aan mijn gezicht zag dat ik dat mesje niet zo zag zitten want hij zou de rest gewoon gaan knippen. Ook heb ik nadrukkelijk gezegd: maak mijn kruin alsjeblieft niet te kort... nee dat zou meneer niet doen, nou ik denk dat Agnes (mijn oude werkgeefster) hier maar trainingen moet gaan geven want weer , voor de 2de keer(en ik ben hier pas 2 keer geknipt), is mijn kruin te kort. Maar ja 30 lira voor wassen knippen fohnen, geen geld. Bij het afrekenen keek ik op de prijs lijst en als ik daar alleen binnen had gekomen had ik 50 lira moeten betalen, nog geen geld maar het gaat om het idee.

Nu is er het slachtfeest, wat een feest ... Ik zag een man lopen met zo'n beest , en nou weet bijna iedereen wel dat ik geen dieren liefhebster ben maar hij trok dat beest aan z'n horentjes naar voren als hij niet wilde lopen en als hij dan nog niet wilde lopen kreeg hij of een klap met een tak en een klap met z'n hand, sporen niet hoog. Zo zielig. Ik was in staat om naar beneden te lopen die vent bij z'n oor te pakken en die tak uit zijn hand te rukken en dan te zeggen dat hij moest lopen en hem zo hard aan 'n oor trekken en hen slaan met die tak, dat hij spontaan dat beest los zou laten zodat die misschien nog een beetje langer zou leven. Maar ik had het idee dat het niet zo'n goed plan was als ik dan alleen even ging doen aangezien die meneer waarschijnlijk zo'n 600 lira heeft betaald voor dat beest. En dan moet je hem nog zelf dood maken ook. Nou traditie mag traditie zijn maar ik vind het niet gezond. Ali zei eerst ook dat wij naar zijn ouders gingen om daar bij te zijn, ik ben blij dat hij tot 9 uur moet werken. Het ergste vind ik nog dat we vrijdag gaan bbq'en dus ik hoop dat het gewoon kip is want anders hoef ik niet te eten.

Verder heb ik deze week niet veel gedaan, veel gelezen , Turks geleerd en geinternet. Misschien had ik toch beter internet thuis kunnen hebben want volgens mij denkt die man daar dat ik geen leven heb aangezien ik er zo vaak zit

.

Ik zal de volgende keer laten weten of mijn mening over het slachtfeest is veranderd