Deze keer weer 2 weken in 1

Veel maak ik niet mee als Ali aan het werk is dus een lang verhaal wordt het ook deze week weer niet :P Ik ben in ieder geval erg blij met mijn laptop en met onze boven buren die internet hebben zodat ik op net5.nl alle mogelijke programma’s kan volgen en natuurlijk rtlgemist voor goede tijden niet te vergeten.

Maar ja aan ieder voordeel zit zijn nadeel , als ik dat niet had gehad had ik nu waarschijnlijk beter Turks gesproken… Proberen doe ik het wel maar veel zinnigs komt er niet uit. Van de week zei ik tegen iemand : de handdoek is vandaag erg slecht. Slecht in het Engels omdat ik dat niet weet in het Turks en havlu lijkt op hava toch… (havlu= handdoek , hava=weer) beetje jammer .

De laatste week was erg slecht , veel regen , weinig zon. Dus gekleurd terug komen zit er niet echt in. Gelukkig wordt het vanaf nu beter , dus kan ik er nog wel 4 hele dagen van genieten. Op vrijdag (de dag dat ik 2 uur lang in de bus mag zitten op weg naar het vliegveld) kan het zelfs 27 graden worden …

Eigenlijk heb ik deze week niet eens veel tijd om in de zon te liggen aangezien alle spullen ingepakt moeten worden en het ergste , het huis moet schoongemaakt worden. Ik heb al wat dingen ingepakt wat hier kan blijven maar natuurlijk nog niet alles. Ook ga ik sinds een week bijna iedere dag naar de salon waar ik ook mijn haar heb laten knippen. Heel waarschijnlijk kan ik daar in september gaan werken. De eigenaresse spreekt Nederlands en haar man komt uit Nederland dus dat is erg fijn. De rest van het personeel spreekt Turks. De kapper een klein beetje Engels dus dat is lastig. Maar als ik een beetje beter Turks spreek kan ik misschien een beetje vertalen tussen de klant en personeel. Ik heb er nu al zin ik dus ik hoop dat het allemaal doorgaat.

Net zoals het leren van de taal , is het afvallen er ook een beetje bij ingeschoten… Sporten doe ik wel bijna iedere dag maar ja , de magnums (waar ik al bang voor was) zijn toch moeilijk te weerstaan

En ik merk ook wel dat als je geen vast ritme hebt dat het er allemaal een stuk lastiger is. Wat ik wel een beetje jammer vind is dat de vrouwen hier heel makkelijk zeggen , goh je bent nou niet een van de slankste zou je niet wat minder gaan eten … De gene die dit zeggen zijn vaak zelf ook niet een van de slankste dat ik denk als je niks aardigs weet te zeggen , hou dan lekker je mond en kijk eerst in je eigen spiegel. Ik had al op een forum gelezen dat het heel normaal is , dus wanneer ze wat zeggen heb ik zoiets van ik ben gezond en gelukkig dus er zijn wel ergere dingen in het leven, get over it.

Ik ga me alvast voorbereiden om weer terug naar Nederland te gaan, ik hoop ook dat mijn koffer niet al te zwaar is. Op de heen weg was hij 30 kilo… dus ik denk dat hij nu net aan de 20 kilo zit. Ook gaan we nog een keer naar de hamam en ik wil nog naar zo’n dr fish iets. Dat is zo’n voet behandeling met van die kleine visjes , ik moet alleen Ali nog even overhalen om mee te gaan

En we moeten er tijd voor hebben dus ik ga nu alvast de logeer kamer schoonmaken , aangezien er toch niemand meer blijft slapen

Het is zo’n raar idee dat ik volgende week op dit moment gewoon weer thuis ben , zonder dat Ali s’avonds thuis komt, maar ja die 4 maanden moeten wel overleven

Ik ben in ieder geval wel weer blij om iedereen te zien en om gewoon een vriendin op te kunnen bellen en even naar de bios gegaan of naar de stad.

Tot in Nederland

2 in 1...

Ali is vorige week begonnen met werken dus is het vanaf nu mijn eigen taak om mezelf te vermaken. Hij wordt rond 6.15 wakker, dan gaat de eerste wekker in ieder geval. Beetje jammer want hij wordt er niet echt energiek wakker van, dus moet ik hem bijna het bed uit schoppen wil hij dat ding uit zetten. De 2de gaat 5 minuten later, en nu heeft hij zijn telefoon in z'n hand dus gaat het iets sneller. Dit alles herhaalt zich nog zo'n 3 keer... en dan ben ik wakker. Op die momenten ben ik heel blij met mij laptop en rtl gemist :P

S'middags ga ik meestal lekker in de zon liggen, niet dat je er heel veel van ziet maar het gaat om het idee. Ben nu ook druk bezig met het leren van de taal. Dat was ik natuurlijk al , maar toen Ali er was waren er toch leukere dingen om te doen :P Iedere keer denk ik ja nu snap ik het en dan zie ik op facebook wat turks voorbij komen en denk dan meestal ... wat is dat... dus ik moet nog veel leren :P

Verder heb ik niet heel veel gedaan deze week. Wel ben ik alleen naar de bazar gegaan. Ik had mijn mp3 speler maar aan gezet zodat ik al die gillende mensen niet hoevde te horen. Een beetje jammer was dat ik nu alles zelf moest dragen. 1 kilo aardbeien , 2 kilo appelen , 1 kilo tomaten en 4 kilo sinasappelen... Ik heb maar aan de meneer van die sinasappelen of hij het in 2 tasjes wilde doen.

Ook ben ik lekker naar de hamam geweest. Dit keer weliswaar alleen. Volgens mij vond Ali het maar raar dat ik alleen ging maar ik heb hem ook uitgelegd dat als hij weg is ik ook wel een wat wil doen , want van 7 tot kwart voor 10 je tijd invullen wordt op een gegeven moment toch lastiger. Gelukkig snapte hij het, en zo niet had hij mooi pech :P

Ik merk dat ik hier een stuk makkelijker ben, s'ochtend zonder make-up naar buiten of zonder mijn haar te hebben gedaan. S'middags niet , want dan zijn er te veel mensen op straat :P Ook het verven van mijn haar , ik betrapte me er op dat mijn uitgroei al iets meer was dan een cm , nou dat zou in nederland echt niet gebeuren...

Dit keer heb ik 2 weken in een keer geschreven , want zoals je kan zien 2 weken is al niet veel , laatstaan 1 week. Dat zou een beetje een zielig verhaal worden dan :P. Momenteel ben ik hier nog 2 weken en een beetje dus ga ik nog volop genieten van de zon.

groetjes van mij

OP WEG NAAR TURKIJE...

* deze weeknog een verhaal erbij van Angela en mijn moeder*

Vrijdagochtend rond de klok van twee vertrokken wij, Angela en ik, richting Schiphol waar we rond vijf uur zouden vertrekken naar Turkije, naar Karin en Ali.

Alles ging keurig op tijd en na een goede vlucht landden we rond 10 uur op vliegveld Antalya, daarna nog zeker 2 uur rijden naar Mahmutlar. We wisten niet precies waar we moesten zijn en belde Karin op, je moet tussen een klok en een benzinepomp uitstappen, ja lachen als je niet bekend bent en de chauffeur je niet verstaat. Dus werden we gedumpt op de boulevard van Mahmutlar, volgens Angela moesten we rechtuit op de levendigheid af, toen Karin gebeld en wij wachten op een bankje bij de sinaasappelbomen langs de weg. Na zo'n kwartier , ja hoor daar kwamen ze aangelopen drie dikke kussen ook van Ali en ik maar onthouden ze geven er hier altijd twee of een veelvoud daarvan. Het weerzien was gelijk leuk. Na zo'n 10 minuten naar hun appartement te hebben gewandeld konden we even uitrusten van deze toch wel vermoeiende dag. Deze dag niet veel meer gedaan alleen nog wat boodschappen en koffertjes uitgepakt en even bij komen. Nou best een leuk appartement ondanks het koeienbankstel waarin ik niet kon zitten, want daar moet je op hangen of met je benen erop zitten. Maar de stoel zat wel lekker. Zo lekker dat je er ook gwoon in kon slapen, wat ik ook aan t doen was. Boek lezen of filmpje kijken, mijn oogluiken zakken rond 22.00/22.30 uur. 's Avonds bijtijds naar ons bedje, heerlijk geslapen die eerste nacht, toen voelden we die veren niet, maar die nachten erna....... pffff.

Zaterdags na eerst lekker uitgeslapen te hebben zijn we naar de bazaar gegaan, waar we de familie van Ali hebben ontmoet, die zouden eerst 's middags komen bij nader inzien toch weer niet. Ja hier is afspraak geen afspraak en tijd geen tijd, je moet er even aan wennen, maar alles went. Heerlijk wat een groenten en wat een fruit. Alles mocht je proeven zeker als je stond te twijfelen. Het kost overigens allemaal geen drol, alles gaat per kilo en kost ongeveer 1 turkse lire. Dat is iets minder dan € 0,50. Die aardbeien lekkerrrrr mmmmmmm zo zoet hé. En die olijven, volgens mij heb ik die week we een kilo op. Daarna nog met de hele familie naar een soort van Makro geweest en hebben we wat ander vlees ingeslagen dan alleen maar kip. Het was heerlijk weer en heb vrijdags mijn jas uitgedaan en niet meer aangedaan voordat ik thuis was in Schiedam.

Zondags met de enge buurvrouw naar de bazaar geweest in Tosmur, werden we bij haar uitgenodigd op de koffie, die we nu nog moeten krijgen, want zij vond het veel belangrijker dat Ali haar gordijnen even zou ophangen wat overigens niet is gelukt. We kregen wel mooie sieraden van haar, wij d'r een tasje gegeven met paaseitjes, dropjes en stroopwafels. Die hadden we meegenomen, voor als we ergens uitgenodigd werden. We moesten opschieten want we gingen toch naar de Bazaar, hup met z'n allen in zo'n Dolmusbusje. Die stopt overal waar mensen erin willen en maar erbij stampen busje vol of niet iedereen gaat mee. Nou die buurvrouw die mocht Angela wel, volgens mij dacht ze dat wij lesby's waren, maar Angela vond haar zo eng, ze had van die heel enge ogen. Mij vond ze geloof ik niet zo aardig, nou dat treft dat vond ik haar ook niet en ja dat kan je nu eenmaal van mijn gezicht aflezen. Maar weer thuis gekomen zijn Angela en ik nog heerlijk naar 't strand geweest, eigenlijk om er lekker langs te lopen, maar ik zakte weg tot aan mijn enkels en zag een stukje verder strandbedjes staan. Daar zijn we heerlijk op gaan liggen, ja met broek en t-shirt nog aan, alles opgestroopt en lekker genieten. Bedjes hoefden we niet te betalen, omdat we een kop koffie en thee namen. Vijf uur HAPPY HOUR, dit deden we elke dag. Lekker glaasje wijn en wat olijven, zonnepitten of wat chippies. Heerlijk. Daarna ging ik meestal koken en Angela hielp me dan met snijden enz. Na gegeten te hebben, deden Karin en Ali dan de afwas en zetten ze de vaat weg in de afdroogmachine, hahah het afdruiprek, Karin vertelde me dat ze hier geen theedoeken kennen. Nou wel zo hygiënisch en makkelijk. 's Avonds was ik uitgeteld en als ik dan lekker in mijn boek zat te lezen viel ik gewoon met boek en al in slaap.

Verder zijn we in die week heerlijk met zijn vieren naar de Hamman geweest , nou dat is op zich een hele ervaring. Ik was de enige gelukkige die door een man gescrubt en gewassen, afgedroogd en gemasseerd werd. Ook wel raar hoor, maar ja, je doet je ogen gewoon dicht en dan ben je er niet, toch? Karin en Angela mochten dit niet, want die hadden een man en Ali mocht niet door een vrouw. Elke middag als we thuis waren gingen we nog even naar onze bedjes op 't strand

alleen nu met badpak aan. Zijn naar een aquapark geweest, jammer deze was alleen nog niet open, maar daar tussen een schitterend mooie natuur gelopen. Hebben daar ergens, heerlijk gegeten en een bijzonder ervaring op de wc meegemaakt. Je moest gewoon boven een gat plassen, maar het zag er allemaal keurig uit en ze hadden op elke wc een tv-tje ingebouwd.

Ook nog naar Alanya geweest, een grote stad, heel druk maar reuze gezellig. Op het kasteel boven op de berg geweest. Doodeng om daar naar boven te rijden, al die haarspeldbochten, de een nog schuiner dan de ander. Gelukkig goed aangekomen boven en kon je over heel Alanya kijken en naar t strand, wat op een enorme hoogte was. Maar wat een schitterend uitzicht. Naar beneden hebben we een heel stuk gelopen, langs allemaal oude huisjes en vrouwtjes die daar hun handnijverheid aan ons probeerde te verkopen. Natuurlijk heb ik dat gedaan, een portemonnee voor Sandy gekocht.

Eenmaal weer beneden in de stad Alanya, langs de haven iets gedronken. Angela nog bij een of ander winkeltje 2 trainingspakken gekocht voor haar kleinkinderen. Veel te duur, volgens Ali. Daarna weer op huis aan, want Ali zijn ouders en zus en nichtje en neefje zouden komen. We vierden die avond Ali zijn verjaardag. We hadden alles versierd met ballonnen en een gare slinger van de action. Schitterend vonden ze t, hoewel ook wel raar, want dit doe je toch alleen maar bij kinderen. Maar ja, Karin is en blijft een kind in die dingen.

Dus 's avonds beter kennis gemaakt met Ali zijn familie. Reuze aardige mensen, moeder is een echte Turkse, hoofddoekje, spencertje en lange rok aan. Lachte heel lief, maar had er eigenlijk weinig contact mee. Zag wel dat ze stapel op Ali was en Ali weer op haar. Ali zijn vader en zus probeerde wel contact te maken, hij sprak een iet wat Duits en anders vertaalde Ali het weer naar Karin in het engels en Karin weer naar mij in het Nederlands. Grote hilariteit soms, maar met handen en voeten kom je ook een heel end. Was overigens een heel gezellige avond en zag dat Karin best goed opgenomen werd in hun familie, Ali zijn zus had haar wat Turkse woordjes geleerd en die vroeg ze keer op keer weer, zodat je de kans niet kreeg om ze te vergeten. Zijn nichtje en neefje keken een beetje vreemd naar ons,zo van jeetje die mensen praten raar......., maar ook hadden we hun hart snel gestolen en kregen we kusjes en kwamen ze al snel bij me zitten.

De laatste zaterdag zijn Angela en ik weer naar de Hamman geweest, dat was zo lekker en zijn we 's middags weer naar de bazaar geweest, nu onze Turkse Lire uitgegeven aan van alles en nog wat.

T-shirts voor de Ron en Marvin, een dansbuikpakje en een adidas jack voor Sandy. Jack's voor de kleinkinderen van Angela. Wilde zelf graag nog een leuke tas, ja en je raad het al..... een grote voor heeeeel weinig geld. Maar afdingen is niet mijn sterkste kant. Gelukkig was Ali erbij en kregen we alles nog goedkoper.

's Avonds kwam Ali zijn vader eten en heb ik een soort van ovenschotel gemaakt, alleen ik kook veel flauwer dan de Turken, dus er werd heel wat zout bijgedaan.

De andere dag, zouden wij naar Ali zijn ouders gaan, tenminste dat hadden Angela en ik begrepen. Schijnt dus niet zo geweest te zijn volgens Ali, maar zou zijn vader naar ons toekomen om te koken. Oke alles is mogelijk, was ook onze slogun, 'everything is posibillity in Turky'.

Dat was ook zo, hij heeft heerlijk vis klaar gemaakt. Gelukkig na een opmerking van Karin wel de koppen eraf gehaald. Het was, Balk, nog nooit van gehoord wel een hoop graat, die hij voor mij graatvrij maakte. Ali een heel lekkere salade gemaakt , echt we hebben heel de week zo lekker gegeten een beetje Turks op een Hollandse wijze klaargemaakt.

Ali is een vreselijk aardige knul, die probeert om Hollands te praten en naar de betekenis van de woorden vraagt. Karin en Ali zijn zo te zien een leuk stelletje samen en zijn echt gek op elkaar. Alleen Karin, kan nog weleens fel reageren naar Ali toe, dus moesten we hem soms even in bescherming nemen, ja de Turkse cultuur is nou eenmaal anders, wel zeer respectvol .

We hebben een heerlijke 10 dagen gehad, met veel lol, mooi weer en plezier. Leuk om 't leven daar zo mee te maken. Zondagavond bijtijds naar bed, want we moesten alweer 3.45 uur ons bedje uit, waarna we om 4.45 opgehaald werden met een taxi. We dachten afscheid te nemen voor het appartement van Ali en Karin , maar de taxichauffeur een vriend van Ali, zou hun weer terug brengen. Dus Karin in pyamabroek, haar in de war en op haar Hallo Kitty pantoffels, Ali zijn slaaptenue aan en mee. Het afscheid viel gelukkig mee, dikke knuffels een paar tranen en weer op weg naar Holland. Helaas heeft Angela geen afscheid kunnen nemen van de buurvrouw en van Ari en Annie( 2 kakkerlakken), die zij elke nacht bij het naar het toilet gaan zag. Ik heb ze gelukkig niet gezien.

We kunnen terug zien op een geweldige vakantie.

Karin en Ali bedankt namens Angela en Anja

De week begon goed....

...We zijn lekker naar de hamam gegaan. Voor Ali was het de eerste keer en hij vond het wel wat. Mijn moeder wilde een leuke jongen , knappe en rijke Turkse man die haar zou gaan helpen... nou hij was in ieder geval jong

Later in de week zijn Angela en zij nog een keer gegaan , volgens mij wilde ze gewoon weer gemasseerd worden door de jonge meneer met snor

Ook zijn we naar de dimcay geweest. Dit is een rivier waar aan je kan picknicken en zwemmen enzo. Er zitten verschillende restaurantjes en de hebben bijna allemaal een soort van hutjes waar je in kan zitten en een zwembad. Echt dat is zoooooooooooo leuk ... alleen nog gesloten in maart. Dus nou weet ik nog steeds niet of het echt echt echt wel zo leuk is . Het zag er wel gezellig uit dus daar kunnen we in september weer naar terug gaan.

In Alanya heb je het kasteel. Deze zit ergens boven op een berg. We zijn naar boven gegaan met een taxi, gelukkig , want ik geloof niet dat we het hadden overleefd in de dolmus

eenmaal boven aangekomen zagen we dat het 10 lira kosten dus wij als echt Nederlanders dachten 10 lira , dacht het niet. Toen ik er over na ging denken dacht ik 10 lira is 4 euro, waar gaat het over we zijn nu toch boven , dus zijn we toch maar naar binnen gegaan. Of in ieder geval de poortjes door. Alleen de randen van het kasteel staan er nog. Het was leuk om te zien maar na 1 keer vind ik het persoonlijk genoeg . Toen kwam de reis naar beneden... we gingen het eerste stuk lopen. Er zaten mensen langs de weg die dingen aan het verkopen waren , altijd leuk. Nou als je de eerste had gezien had je alles wel gezien. Ook stond alles in euro's en was het echt voor toeristen, logisch natuurlijk maar toch.

Natuurlijk zijn we ook nog even gaan winkelen in Alanya. Opzoek naar adidas pakjes voor Angela haar klein kinderen. Overal zijn die dingen hartstikke goedkoop en wij hadden een winkel te pakken waar ze 88 lira per stuk kosten zo'n 35 euro denk ik , die man spoorde niet geloof ik. Nog steeds zijn ze niet voor weinig verkocht maar het is in ieder geval een beter kwaliteit dan andere pakjes die we hebben gezien...

Verder hebben we veel op het stand gelegen. Ali en ik hebben zelfs al gezwommen in de zee. Het water is eigenlijk nog veel te koud maar als je er eenmaal even in zit valt het best wel mee

.

26 Maart was Ali jarig , maar omdat mijn moeder en Angela toen weer naar huis gingen hebben we het vrijdag gevierd. Zijn zus was er met de kinderen , zijn ouders en wat vrienden. Alleen een vriend van Ali sprak Engels dus echt gesprekken zijn er niet geweest maar het was toch gezellig .

Maandag ongeveer midden in de nacht (4.45) kwam de taxi want om half 6 werden ze verwacht voor het corendon kantoor . Het was de bedoeling dat Ali en ik mee naar beneden gingen en daarna weer naar boven. De taxi chauffeur was een vriend van Ali dus die had zoiets van kom maar mee en dan breng ik jullie weer terug. Nou was ik dus al vergeten om slippers aan te trekken , dus daar stond ik dan, met mij hello kitty pantoffels en in mijn pyama in Alanya centrum.

Ali gaat vanaf deze week werken dus ik moet even wat dingen gaan verzinnen die ik kan gaan doen , maar het wordt lekker weer de aan komende tijd en we hebben zo'n bedje wat normaal op het strand staat op ons balkon dus ik vermaak me prima. Wie weet word ik ook nog eens een keer bruin

het heeft even geduurd maar hier is hij dan .. :P

Sommige dingen in het huis zijn voor mij best raar zoals het gas. Vorige week was ik aan het koken totdat het gas een beetje minder werd... dat was omdat het bijna op was. Dus ik dacht dat vult zich vanzelf wel weer bij ofzo. Een paar dagen later was Ali aan het koken, komt hij binnen met het nieuws dat het gas op is. De rijst hoefde nog maar 5 minuten... beetje jammer. Dus toen kon ik alsnog wat in de oven maken .

Dinsdag maar even naar de bazar. Toen we weg gingen was het nog best lekker weer, maar eenmaal op de bazar aangekomen ging het plenzen, het was niet normaal. Er kwam zelfs hagel voorbij en de onweer het leek wel alsof er een heel gebouw instorte. We kwamen dus ook geheel verzopen thuis. Dan zou je zeggen dan wacht je toch even ergens, maar er zou een meneer gas komen brengen binnen een half uur dus daar was geen tijd voor. Nou volgens mij had die meneer geen benul van tijd want dit werd 2 uur (het was inmiddels al een uur droog).

Toen konden we beginnen met schoonmaken , Ali had donderdag examen en ik ga het natuurlijk niet allemaal in mijn eentje staan te doen. Eenmaal alles schoon zijn we een stuk gaan lopen. Er lopen hier heel veel zwerf honden, maar die blijven meestal rustig liggen of ze kijken je hooguit aan van , goh waarom sta je in mijn zon... Nou wij hadden een hond die met ons mee liep, als we stopte stopte hij ook , als we weer gingen lopen deed hij dat ook. Zo schattig , maar toen hij een andere hond zag dacht hij bekijk het maar want hij wist niet hoe snel hij weg moest komen.

Ali was naar school dus ik ging even een stukje lopen. Het was de bedoeling dat ik opzoek ging naar een supermarkt... Ik was er stellig van overtuigd dat hij aan de weg zat waar de meeste winkels zaten. Nou na 30 minuten lopen wist ik dat ik dat dus even verkeerd had gedacht. Alleen over straat is toch wel apart want de mensen kijken me of aan van wat is dat voor persoon (de oudere generatie) of goh daar kan ik wel wat mee (de jongeren mannen) als ik met Ali loop heb ik daar (bijna) geen last van... van dat laatste in ieder geval want mijn haar is hier toch een beetje raar geloof ik.

Vrijdag kwamen mijn moeder en Angela. Aangezien ze erg vroeg gingen vliegen en vroeg op schiphol moesten zijn hadden ze niet veel fut meer over dus zijn we boodschappen gaan doen en dat was het wel zo'n beetje.

De dag erna was de plaatselijke bazar waar we altijd het fruit en groenten kopen. Ook zouden we daar dit keer Ali zijn familie ontmoeten... Nou dat was gewoon even zien en weer weg. Dus echt kennis maken is nog niet gebeurd. Maar waarschijnlijk komen ze volgende week zondag om Ali zijn verjaardag te vieren.

Zondag morgen erg vroeg kwam onze buurvrouw vragen of we mee gingen naar de bazar in tosmur, daar hadden ze alleen kleding enzo. Heel leuk... alleen is de buurvrouw nogal opdringerig (zo erg dat Angela haar maar eng vind

). Maar we hebben wel 'mooie' sieraden van haar gekregen ... De bazar zelf was niet zo groot en ook niet erg bijzonder maar in ieder geval leuk naar toe te gaan.

Volgende week zal ik weer proberen om mijn verhaal op maandag klaar te hebben

Groetjes van ons hier

Daar zat ik dan ...

... langs het voetbal veld, en ik had mezelf nog zo voorgenomen om niet meer te gaan. Dit keer had ik me goed voorbereid en mijn mp3 speler en een boekje en een zakje zonnepitten mee genomen (want zonnepitten zijn een goed tijdverdrijf). Het zou ECHT maar tot 7uur duren dit keer... nou daar trap ik dus echt geen 3^e keer meer in.

We zijn bij een Nederlands restaurant wezen eten want ik mis de pindasaus toch best wel een beetje. Best jammer dat het alleen een beetje op bruine drap leek in plaatst was lekkere pindasaus. Ali vond het maar een vies gedoetje. Ze hadden die avond klaverjas avond, nu kon Ali zich eindelijk voelen zoals ik me al een maand voel, debiel dus. Hij vond het maar niks dat hij niks snapte van wat de mensen zeiden

Daar was het opeens ... de drang om mijn haar te laten knippen. Dan is de keus toch best lastig , het niet doen maar me nog meer dan een maand irriteren aan mijn haar of het wel doen maar niet goed kunnen uitleggen wat je wilt... De wil voor nieuw haar was toch groter dus ben meteen naar de kapsalon bij ons beneden gegaan. Dit is een westers uitziende kapsalon dus ik durfde het aan. Ik had een foto gevonden en Ali kon het vertalen, moet goed komen dus. Daar aangekomen was er een Turkse vrouw die Nederlands sprak (haar man was Nederlands) dus dat was nog beter, ze heeft het uitgelegd en we konden beginnen. Eerst even een masker, als ik het dan toch doe, doe ik het goed en mijn haar had het nodig. Ik keek ook erg uit naar het wassen, hoe ik het eindelijk een keer niet zelf te doen. Doetie gewoon dat masker op mijn 'vieze' haar. Daarna 20 minuten onder de kap(dat ik dacht pff 20 minuten) maar meneer moest nog even iets voor zichzelf doen dus nog 10 minuten erbij... en Ali zat daar maar te zitten. Eindelijk gingen we knippen, hij zette de schaar erin en het enige wat ik kon denken was OMG dit is veel te kort, maar ja eenmaal kort kan hij niet opeens stoppen. Toen kwam ook nog het mes te pas en toen wist ik, dit niet nog een keer. Ik moet van Ali erbij zetten dat hij daar wel een uur heeft zitten te wachten, de arme jongen

(het was langer maar ik laat hem in de waan van een uur )

Sinds deze week doet Ali mee aan mijn dagelijkse 20 minuten sport. Niet bepaald een goed idee want volgens mij zijn z'n ogen niet geheel goed. Het lijkt nergens op, en al helemaal niet op dat wat de dames van the firm dvd's doen. Met als resultaat dat ik hem sta uit te lachen dus ook niet normaal kan sporten. Het is dus misschien een beter idee om weer naar de openlucht sportschool te gaan. Aangezien ik alleen laarzen mee had genomen had ik dus schoenen nodig. Op de bazaar zag ik hele leuke nike-ies met panter print. Volgens mij bestaan er hier geen vrouwen met grote voeten want maar 41 is het grootste als je geluk hebt. Dan maar de minder leuke mannen schoenen. Maat 42 , past niet. 43 , zit niet lekker. 44 deze kunnen er mee door . Dus nu heb ik echte neppe nike-ies in maat 44 voor 30 lira ... dit is ongeveer 12.50, toch fijn

Zaterdag avond is zo'n beetje spelletjes avond geworden, het was weer tijd voor okey. Selma en Olgun konden deze week niet dus zijn er 2 andere vrienden van Ali gekomen. Deze week heb ik Ali rummikub geleerd en hij is nog bijna beter dan mij, beetje jammer. Maar dit hebben we dus ook aan zijn vrienden geleerd, het is toch fijn om een beetje afwisseling te hebben

Ali kan niet wachten tot mijn moeder er is en rummikub mee neemt want op internet kan je het als je pech hebt maar 2 keer spelen.

Ik ga Ali weer vergezellen, want hij zit nu al even helemaal alleen en heel zielig op de bank tv te kijken

Groetjes van Ali en mij

De week begon een beetje jammer...

,...het regende ,regende en (je raad het al)regende. Dus we hebben onze tijd gevuld met de ernstig illegale dvd's. Toen het eindelijk een beetje lekker weer werd , ik denk op donderdag , konden we eindelijk normaal naar buiten. We gingen sporten... dat kan hier gewoon op straat , er staan een soort van fitness toestellen op een pleintje en er is en speeltuintje waar je dan je kinderen kan dumpen. Ja echt dumpen... er was een vrouw aan het sporten en het maakte niet uit hoe hard haar kind huilde , ze was aan het sporten , jammer voor het kind.

Het begon al toen we ons huis uitgingen want we namen de trap (we zitten 8 hoog...). Toen ik onze achtertuin koe zag staan werd ik best jaloers op haar. Ze hoeft niet te sporten , staat daar maar gewoon een beetje dik te wezen en niemand die zegt zo die koe moet eens gaan sporten... maar ja eenmaal bij de openlucht sportschool aangekomen konden we beginnen. Ik kan je vertellen, het is niet veel bijzonders

terug zijn we dus maar over het strand gegaan zodat we toch nog een beetje aan sport hebben gedaan.

Zaterdag moest Ali voetballen met het team van het hotel waar hij werkt. Of ik mee ging... het was maar van 6 tot 7. Dan zeg je natuurlijk ok... Verzamelen om half 6... een half uurtje langer moet ik wel overleven. Daar zat ik dan , net te doen alsof ik het naar mijn zin had. Eenmaal de 7 uur bereikt, we kunnen gaan. Jammer voor mij, het was pas half 8 toen ze klaar waren. Daarna nog even gezellig thee drinken met z'n alle en om 8 uur kunnen we gaan. Op naar ons huis wat ongeveer 30 minuten lopen was... je begrijpt, volgende keer mag hij lekker alleen gaan.

Eindelijk thuis gekomen kon ik eindelijk kaasstengels maken want Selma en Olgun kwamen (goed excuus (A)). Ik had speciaal zo'n rasp ding moeten kopen omdat ze hier geen geraspte kaas hebben , maar ja die was hooguit 50 cent dus dat is ook niet het grootste probleem

. Ze vonden ze in ieder geval lekker (gelukkig ,anders had ik ze zeker weten allemaal zelf opgegeten). We gingen okey spelen. Ali en Olgun waren een team en Selma en ik. De verliezer van de eerste ronde zou maglum's gaan halen (Ali z'n versie van de magnum...) natuurlijk verloren Selma en ik dus wij konden naar beneden. Toen ik Ali heel lief aan had gekeken en vertelde dat het heel eng en gevaarlijk was buiten kwamen ze toch maar mee(er zit een kleine supermarkt tegenover ons maar het gaat om het idee (A)) Ronde 2 ... voor het ontbijt. Een serieuze zaak dus. Dit keer was het een nek aan nek race maar weer verloren wij. Beetje jammer. Ronde 3... Ali had het goede idee voor wie er dan moest opruimen en afwassen... nou daar trapte ik dus mooi niet in , wij maken het ontbijt , jullie ruimen op. Gelukkig want ronde 3 verloren we weer

Zondag hebben we een auto gehuurd en zijn we met z'n 5^e (nog een vriend van Ali) naar Antalya gegaan.(want) Ik wilde graag naar het lunapark daar (hou dit in gedachten...) dat is een soort kermis/attractie park. Eenmaal aangekomen in Antalya gingen we eerst naar Düden ?elalesi. Hier zijn watervallen. Heel mooi om te zien, het is niet groot maar na 2 watervallen heb je het toch wel gezien dus dat maakte niet uit. Toen terug naar de auto , op naar het lunapark... o nee toch niet... We gingen naar Antalya centrum, om te winkelen denk je dan. FOUT. We hebben eerst een half uur moeten lopen, naar iets waarvan ik niet wist dat we erheen gingen. Eenmaal op de plaats van bestemming kwamen we aan bij de haven. Vanaf boven op het je een prima uitzicht. Nee wij moesten naar beneden , mensen kinderen

Eerst de trap af , is minder erg dan op maar zelfs dit was al een drama. Daarna langs het water gelopen. En dan wel ALLEEN langs het water gelopen. Toen konden we weer omhoog ... Als je nou naar beneden gaat om daar iets te drinken , of met zo´n boot mee te gaan , geheel prima, maar langs het water lopen dan ik ook in m´n badkamer als ik water op de grond gooi. Dat was dus al een moment dat ik aardig geïrriteerd was, toen kwam de reis naar boven. Ik kon de gene met dit debiele idee wel vermoorden. Het was een regelrechte ramp, zonde van m´n tijd en zonde van m´n schoenen. Natuurlijk konden we dat hele takke eind ook weer terug lopen naar de auto en dan op naar het lunapark... nog niet ... Eerst even langs Ali z´n zus. Even werd even wat langer, we bleven daar eten. Geeft niet daarna konden we naar het lunapark. Toch niet , het was al laat en we moesten nog 2 uur terug rijden. Dat ik denk als we die debiele wandeltocht niet hadden gedaan en gewoon ergens bij een restaurantje hadden gaan eten , had het niet zo laat geweest. Maar oke dan maar terug naar huis.

Thuis aangekomen stond er een verassing voor de deur en werd ik meteen weer een beetje blij. We hebben nu een tafel voor buiten dus kunnen we over 3 weken denk ik buiten ontbijten. Ook gingen we nog een keer okey spelen met z´n 4^e. Ali: waar spelen we nu voor... ik: gewoon voor de lol. Ik dacht dit keer verliezen we natuurlijk weer. Ronde 1: gewonnen. Ronde 2 : gewonnen. Beetje jammer dus ik heb tegen Ali gezegd dat de volgende keer het ontbijt voor hun is.

Het is te hopen dat het deze week wat beter weer wordt, maar volgens mij moet dat goed komen (A)

groetjes

De tijd gaat zo snel ...

,...er zijn al weer 3 weken voorbij. Tot nu toe is het bijna altijd goed weer geweest alleen vandaag regent het. Maar gister was het zou lekker dat ik zonder jas en op teenslippers naar buiten kon. Daar word je toch gelukkig van , ik wel in ieder geval

Deze week hebben we eigenlijk niet heel veel bijzonders gedaan , we zijn naar Alanya gegaan. Ik moest even nagellak kopen omdat ik dit ivm het gewicht van mijn koffer niet mee had genomen. Ook kwam ik in die winkel hello kitty pantoffels tegen IN MAAT 41. Het lijkt wel of ze hier geen grote voeten hebben want die andere pantoffeltjes hebben ze tot maat 40 dus daar heb ik nog niks aan.

We hebben geen Nederlandse televisie maar gelukkig wel iets engels met Turkse ondertiteling. Nog leuke series ook : the big bang theory , 2 and a half men al met Ashton Kutcher en how i met your mother .Wat wel apart is is dat je geen sigaret in beeld ziet, wel de rook niet de sigaret. Op de sigaret doen ze een soort van bloemetje, echt te debiel voor worden ik heb er een foto van gemaakt dus zal hem erbij zetten

Kwa eten maken gaat het best goed, oke Ali eet bijna geen groente maar ja als hij het echt wil kan hij het zelf ook verzorgen denk ik dan. Ik zelf eet sinds 3 weken rijst , verder is er niks nieuws bijgekomen

Ze hebben hier ook vissticks ook fijn Ali had nog nooit pannenkoeken op dus die heb ik gemaakt, vorige week voor het eerst en een week later vroeg hij zoals wij dat als klein kind deden *knipperknipper* zullen we morgen pannenkoeken eten*knipperknipper* Is natuurlijk niet goed voor de lijn maar ja toen hij het zo vroeg moest ik ze wel maken (A)

Toen we op weg waren naar de bazar (de markt) zijn we even langs een winkel gegaan waar je dvd's kan komen... Dat ik toch wel even iets anders als in Nederland. Er staat hoesjes met verschoten foto's van de films , ook lagen er uit boekjes gescheurde voorkantjes van de films. Dan kan je daaruit dus kiezen wat je wilt hebben , je zegt het tegen meneer die achter de computer zit en deze meneer brand de dvd wel even , 5 dvd's voor 15 tl... dat is dus ongeveer 6 euro.

Zaterdag heb ik vrienden van Ali leren kennen. Een stelletje dus dat is ook leuk zodat ik niet alleen de mannen leer kennen

Ze hebben hier gegeten en een van de gebrande dvd's gekeken. Ook zijn ze blijven slapen omdat er geen bus meer ging, wat dus betekende dat we een gevulde tafel hadden aan het ontbijt , aangezien er ook nog een andere vriend van Ali kwam zaten we met z'n 5^e aan onze niet al te grote tafel. Ook hier was ik weer de enige die het gesprek niet begreep... toch jammer In de middag zijn we met Selma en Olgun (het stelletje) naar het strand gegaan. Daar hebben we op een 'rots' zonnepitten gegeten. Wat heel normaal is aangezien het al helemaal vol lag met die schilletjes. Die avond hebben we gebbq'd, niet op het strand of op een gras veldje maar gewoon op het balkon. Toen het voorstel hoorde dacht ik eerst omg we krijgen ruzie met de buren ivm al de rook enzo, maar eenmaal thuis aangekomen liet Ali me zien dat we een soort stenen oven hebben met een lucht pijp zodat er geen rook richting de buren gaat. Ook hebben ze met het spel okey geleerd, wat me al een beetje was uitgelegd door een vriend van me maar nu snap ik het helemaal Het is een soort rummikub alleen dan anders 1 ding is zeker in rummikub ben ik beter...

Ik hoop in ieder geval dat ik de taal een beetje snel op pik want er zijn veel mensen hier die geen engels spreken.

Groetjes uit het (normaal warme maar vandaag even) regenachtige Turkije